إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • دین فردوسی

    05 آذر 1393

    دکتر شروین وکیلی ارائه‌شده در همایش هزاره‌ی سرایش شاهنامه، دانشگاه آزاد اسلامی- مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی چکیده: در این نوشتار باورهای دینی و گرایش‌های مذهبی فردوسی بر مبنای متن شاهنامه مورد وارسی قرار گرفته و آرای پژوهندگانی که بر زرتشتی یا مسلمان‌بودن فردوسی نظر داشته‌اند، نقد می‌شود. ارائه‌شده در همایش هزاره‌ی سرایش شاهنامه، دانشگاه آزاد اسلامی- مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی چکیده: در این نوشتار باورهای دینی و گرایش‌های مذهبی فردوسی بر مبنای متن شاهنامه مورد وارسی قرار گرفته و آرای پژوهندگانی که بر زرتشتی یا مسلمان‌بودن فردوسی نظر داشته‌اند، نقد می‌شود. بیت‌های دال بر باورهای دینی خاص فردوسی مورد واکاوی و تحلیل قرار گرفته و با توجه به زمینه‌ی تاریخی و اجتماعی عصر فردوسی بازخوانی می‌شود و در نهایت این نتیجه به دست می‌آید که فردوسی اندیشمندی یکتاپرست بوده که در هیچ یک از چارچوب‌های رسمی دین و مذهب دوران خود نمی‌گنجیده است.

    نویسنده:
    دکتر شروین وکیلی